-
1 prawo
сущ.• власть• закон• компетентность• правильность• право• правота• справедливость* * *praw|o%1 ☼ 1. право;\prawo karne юр. уголовное право; \prawo majątkowe юр. вещное право; \prawo jazdy водительские права;
mieć \prawo do czegoś иметь право на что-л.;pozbawić praw лишить прав, поразить в правах;jakim \prawoem? по какому праву?;
2. закон ♂;\prawoa natury законы природы; \prawo ciążenia powszechnego физ. закон всемирного тяготения; ● litera \prawoa буква закона; złamać \prawo нарушить (попрать) закон;
wyjąć kogoś spod \prawoа объявить кого-л. вне закона;w imieniu \prawoa именем закона+2. zasada
w \prawo вправо, направоna \prawo направо; справа;
* * *I с1) пра́воprawo karne — юр. уголо́вное пра́во
prawo majątkowe — юр. ве́щное пра́во
prawo jazdy — води́тельские права́
mieć prawo do czegoś — име́ть пра́во на что́-л.
pozbawić praw — лиши́ть прав, порази́ть в права́х
jakim prawem? — по како́му пра́ву?
2) зако́н mprawa natury — зако́ны приро́ды
prawo ciążenia powszechnego — физ. зако́н всеми́рного тяготе́ния
•- złamać prawo
- wyjąć kogoś spod prawa
- w imieniu prawaSyn:zasada 2)II- na prawo- w prawo -
2 wyzuć
wyzu|ć\wyzućty сов. kogo z czego лишить кого чего, отнять у кого что;\wyzuć z praw лишить прав; \wyzućty ze wstydu бессовестный, бесстыжий
+ pozbawić* * *wyzuty сов. kogo z czegoлиши́ть кого чего, отня́ть у кого чтоwyzuć z praw — лиши́ть прав
wyzuty ze wstydu — бессо́вестный, бессты́жий
Syn:
См. также в других словарях:
pozbawić — dk VIa, pozbawićwię, pozbawićwisz, pozbawićbaw, pozbawićwił, pozbawićwiony pozbawiać ndk I, pozbawićam, pozbawićasz, pozbawićają, pozbawićaj, pozbawićał, pozbawićany «spowodować utratę czegoś, przyczynić się do utraty czegoś przez kogoś lub przez … Słownik języka polskiego
prawo — I n III, Ms. prawowie; lm D. praw 1. zwykle blm «ogół przepisów, norm prawnych regulujących stosunki między ludźmi danej społeczności, określających zasady ich postępowania lub zawierających zakazy, których naruszenie zagrożone jest karą;… … Słownik języka polskiego
prawo — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. prawowie, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} całość obowiązujących, ustalonych przepisami norm i reguł porządkujących życie w społeczeństwie, określających to, co dozwolone, a… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odebrać — dk IX, odbiorę, odbierzesz, odbierz, odebraćbrał, odebraćbrany odbierać ndk I, odebraćam, odebraćasz, odebraćają, odebraćaj, odebraćał, odebraćany 1. «wziąć od kogoś swoją rzecz, którą się komuś pożyczyło, podarowało lub którą ktoś zabrał, wziął… … Słownik języka polskiego
odsadzić — dk VIa, odsadzićdzę, odsadzićdzisz, odsadzićsadź, odsadzićdził, odsadzićdzony odsadzać ndk I, odsadzićam, odsadzićasz, odsadzićają, odsadzićaj, odsadzićał, odsadzićany «oddalić kogoś lub coś od kogoś, czegoś; pozbawić dostępu do kogoś, czegoś,… … Słownik języka polskiego
sądownie — «na podstawie orzeczenia sądu, przez odwołanie się do sądu; przez sąd» Dochodzić swych praw sądownie. Sądownie pozbawić kogoś praw rodzicielskich … Słownik języka polskiego
odebrać — 1. Odbierać ciosy «być uderzanym, bitym»: (...) odbiera i sam zadaje ciosy i mimo że spływa krwią, pozostaje groźny do ostatniej chwili. J. Przymanowski, Pancerni. 2. Odbierać dziecko, poród «pomagać kobiecie przy porodzie, pełnić rolę akuszerki» … Słownik frazeologiczny
odbierać — 1. Odbierać ciosy «być uderzanym, bitym»: (...) odbiera i sam zadaje ciosy i mimo że spływa krwią, pozostaje groźny do ostatniej chwili. J. Przymanowski, Pancerni. 2. Odbierać dziecko, poród «pomagać kobiecie przy porodzie, pełnić rolę akuszerki» … Słownik frazeologiczny
areszt — m IV, D. u, Ms. aresztszcie; lm M. y 1. «pozbawienie kogoś wolności osobistej przez zamknięcie pod strażą; aresztowanie» Areszt policyjny, sądowy. Karać aresztem. Skazać na areszt. Otrzymać miesiąc ścisłego aresztu. ∆ Areszt domowy «areszt przez… … Słownik języka polskiego
pozbawienie — n I rzecz. od pozbawić Pozbawienie praw publicznych, rodzicielskich. ∆ Pozbawienie wolności «w prawie polskim: kara zasadnicza wymierzona za przestępstwo, polegająca na umieszczeniu przestępcy w zakładzie karnym na co najmniej 3 miesiące» … Słownik języka polskiego
ubezwłasnowolnić — dk VIa, ubezwłasnowolnićnię, ubezwłasnowolnićnisz, ubezwłasnowolnićnij, ubezwłasnowolnićnił, ubezwłasnowolnićniony rzad. ubezwłasnowolniać ndk I, ubezwłasnowolnićam, ubezwłasnowolnićasz, ubezwłasnowolnićają, ubezwłasnowolnićaj, ubezwłasnowolnićał … Słownik języka polskiego